«То паслухайце прытчу:
— Бог, мне сумна.
I Бог даў чалавеку тэлебачанне.
— Бог, мне сумна.
I Бог даў чалавеку камп'ютэр.
— Бог, мне сумна.
I Бог даў чалавеку сотавы тэлефон. Чалавек пераадрасаваў просьбу.
— Мне ўсё роўна сумна, д'ябал.
I д'ябал прымусіў чалавека за ўсё, што даў Бог, плаціць грошы. Больш просьбаў не было. На іх цяпер чалавеку не хапае часу. Ведаеце, хто геній з геніяў?
— Хто?
— Той, хто прыдумаў людзям Бога і чорта».
(с) Георгій Марчук, Канон Богу